Door op 2 februari 2014

Column: Werk aan de asbestwinkel

Steeds vaker komt het woordje “asbest” in het nieuws. Meestal bij brand, soms in brood. Bewezen is, dat het goedje gevaarlijk is in het kader van de volksgezondheid. Het inademen van de vezels kan zeer kwalijke gevolgen hebben.

In de jaren zeventig en tachtig werd asbest veel gebruikt en de gedachtegang was, dat asbest geen kwaad kon en slijtvast was. Later werd vastgesteld, dat het wel degelijk gevaarlijk was, maar dat je het gewoon kon blijven gebruiken, als je het maar niet bewerkte. De praktijk was desondanks aanleiding om het gebruik te verbieden. Dat is al gebeurd in 1993.

Vanuit de gedachte, dat ook asbest kan slijten en een levensduur van 30 jaar werd ingeschat, is in de wetgeving bepaald, dat asbest per 1 januari 2024 niet meer in gebouwen mag voorkomen. Als dakbedekking is het dan verboden. Maar ook de aanwezigheid van asbest in woningen, zoals in vensterbanken, in scheidingswanden, namaaktegels, als dakbeschot onder dakpannen, in schoorstenen, achter CV-ketels en gewone kachels, is per 1 januari 2024 niet meer toegestaan en moet voor genoemde datum zijn verwijderd. Een ieder weet, vandaag de dag, dat voor verwijdering strenge regels gelden. Het is zo te betreuren, dat het financieren van de asbestverwijdering niet in de wet is geregeld. Voor bedrijven is door milieu-investeringen belastingaftrek mogelijk als vorm van subsidie. Bedoeld wordt de Milieu Investerings Aftrek en Willekeurige Afschrijving Milieu-investeringen. Bedrijven, die de asbestsanering combineren met het plaatsen van zonnepanelen, kunnen een fiscale regeling benutten, genaamd de EIA (energie investeringsaftrek). Voor particulieren bestaan dergelijke regelingen niet.

Het kostenplaatje kan fors in de papieren lopen, want het gaat in huizen niet alleen om de kosten van het verwijderen van asbesthoudende materialen, maar ook het herstel. Vervangende materialen zijn nergens gratis af te halen. Vanaf nu hebben we nog (maar) tien jaar om maatregelen te nemen in naar schatting 4 miljoen woningen. Omdat ook in circa 60% van de huurwoningen asbest verwerkt is, zullen de kosten daarvan voor de toch al zo geplaagde woningcorporaties er stevig inhakken.

Ook voor particulieren is het een onverwacht grote kostenpost. Onverwacht? Ja, als je er van uit gaat, dat nog steeds de gedachte heerst, dat het geen gezondheidsschade aanricht, als je het maar niet bewerkt. Nee, niet onverwacht, omdat geen enkel materiaal eeuwigheidswaarde heeft en de wetgeving al van 1 juli 1993 dateert. Twintig jaar hebben we zitten afwachten. Er is nog tien jaar te gaan om die 4 miljoen woningen asbestvrij te maken. Dat is circa 8000 woningen per week vanaf heden. Nederland wacht een grote particuliere investering, tenminste als de geldverstrekkers meewerken en de Autoriteit Financiële Markten haar goedkeuring verbindt aan de financiering. Anders is de wetgeving niet meer dan een wassen neus. Maar het biedt wel veel werkgelegenheid. Toch nog een voordeeltje.

Luc Rengers